Łucznictwo klasyczne > Tematy związane z techniką strzelania
Celowanie
tomek.k:
Witam wszystkich!!! Mam jak zwykle problem. Ale to jes mój największy problem. Bo chodzi o moje oczy.Jestem praworęczny , ale mam lewe oko celujące. Żeby strzelać musiałem przedłużyć sobie celownik. Przy tym celowniku co mam to nie byl duży problem. Ale jak sobie kupie inny celownik albo bloczek? CO MOGĘ ZROBIĆ??? :(
adamc1:
Akurat tutaj to nie jest problem. Jeżeli masz lewe oko dominujące trzymasz łuk w prawej ręce a lewą naciągasz cięciwę. Pozycja nie zależy od tego którą ręka piszesz lecz od tego które masz oko dominujące.
Pozdrawiam
adamc1:
Leworęczność (dawniej: mańkuctwo)- odwrócona w stosunku do większości ludzi funkcjonalność prawej i lewej ręki. Około 8?15% ludności jest leworęczna. Osoby leworęczne w odróżnieniu od praworęcznych, piszą, jedzą i wykonują większość czynności wymagających dużej precyzji ruchów za pomocą ręki lewej. Leworęczni nazywani są czasem mańkutami, lecz jest to określenie nie akceptowane przez wielu ludzi, a nawet uważane za obraźliwe.
Leworęczność wynika z silniejszego rozwoju prawej półkuli mózgu, co objawia się nie tylko w częstszym używaniu lewej ręki, lecz także w lepszym i sprawniejszym funkcjonowaniu całej lewej strony ciała. Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala około 2 roku życia.
Uważa się, że w starożytności człowiek był leworęczny, co potwierdzają badania nad piśmiennictwem. W wielu starożytnych krajach (np. Egipt, Chiny) stosowano zapis sprzyjający leworęczności - od strony prawej do lewej (lub w pionowych kolumnach zapisywanych również od prawej do lewej) - do dziś stosowany m.in. w piśmie arabskim i hebrajskim. Jednakże przez wieki, szczególnie w Europie, zachodziły liczne reformy kulturowe, będące m.in. wynikiem stałego wpływu różnych narodowości i wiary oraz dążenia ludzkości do ujednolicenia, które doprowadziły do przyjęcia zasady praworęczności w krajach "starego lądu", będącej zarówno symbolem - oznaką "prawości postępowania". Po okresie antyku osoby leworęczne były więc coraz rzadziej spotykane, czasami wręcz zmuszane do ukrywania swojej odmienności, co wynikało głównie z przekonania społeczeństwa, że nie jest to cecha normalna - powodowało to wręcz zmuszanie dzieci przez rodziców i nauczycieli do korzystania z ręki prawej, wbrew ich naturalnej skłonności. Ostatnie badania przeprowadzone wśród osób naturalnie leworęcznych i leworęcznych "nawróconych" na praworęczność wykazały wśród osób drugiej grupy znaczne osłabienie zdolności manualnych. Toteż dziś taka praktyka jest rzadziej spotykana - dodatkowym aspektem stała się obecnie tania produkcja masowa dzięki której miejsca publiczne oraz przedmioty codziennego użytku, chociażby takie jak nożyczki są coraz częściej tak projektowane, by swobodnie mogły z nich korzystać również osoby leworęczne.
W tańcu i niektórych dyscyplinach sportowych np. w gimnastyce i łyżwiarstwie, leworęczność - ze względu na częste połączenie z lewonożnością, bywa połączona z prawoskrętnością, czyli wszelkie obroty i ewolucje wykonywane są łatwiej w stronę odwrotną, niż w przypadku większości osób.
Leworęczni obchodzą 13 sierpnia swoje święto - Międzynarodowy Dzień Leworęcznych.
Pokrewnymi zjawiskami są również między innymi lewo: "nożność", "oczność" (oko dominujące), "uszność".
adamc1:
Jak pisałem nie mam zamiaru z Tobą polemizować Andrzeju lubię Cię na tyle aby przymknąć oko na drobne rozbieżności w interpretacji rożnych drobiazgów :)
tomek.k:
Dziękuję wam bardzo za odpowiedzi. Ale Mathewsk ma rację że jestem praworęczny i mam lewe oko dominujące i tu tkwi problem. Bo lewą rękę mam drętwą jak prawe oko. Może muszę poćwiczyć z opaską. Bo jak kupię bloczka to dopiero będzie problem. Jeszcze raz dziękuję!!! :)
Nawigacja
[#] Następna strona
Idź do wersji pełnej